ตวงไชโยวรวิหาร นั้นเป็นวัดบรรพชิตอารามสาธารณะชั้นโท ซึ่งชูไว้บนพวกพ้องทางสาย อ่างทอง ถึง สิงห์บุรี และไกลลิบจากอำเภอบุรีอ่างทองประเมินค่า ๑๘ กิโลเมตร เดิมนั้นดำรงฐานะวัดราษฏร์ โบร่ำโบราณสร้างมาแต่ทีใดไม่ได้ปรากฏไว้
วัดนี้ได้มีความยิ่งใหญ่ขึ้นมาในสมัยแผ่นดินที่ ๔ เมื่อ เหมาะสมเด็จพระพุฒาจารย์ หรือ โต พรหมรังสี สถานที่วัดระฆังโฆสิตาราม ธนบุรีตรงนั้นเอง ซึ่งด้สร้างพระพระพุทธรูปปางสมาธิอวัยวะใหญ่เป็นปูนสีขาวไว้ไม่ปิดทองไว้กลางแจ้ง ณ วัดแห่งนี้ ถึงแม้สมัยแผ่นดินที่ ๕ ได้เสด็จฯ มานมัสการและกรุณาเกล้าฯ พร้อมทั้งให้ปฏิสังขรณ์วัดไชโย ในปี พ.ศ. ๒๔๓๐ ค่ะ
แต่จบแรงสั่นสั่น ในระหว่างการลงรากพระวิหารทำให้องค์สาธารณะพ่อโตพังลงลงมาจึงได้โปรดเกล้าฯ ให้สร้าง หลวงพ่อโตขึ้นมาใหม่ตามแบบหลวงคุณพ่อโต วัดกัลยาณมิตรนั้น ก็มีปริมาตรหน้าตักกว้าง ๑๖.๑๐ เมตร ดำเกิง ๒๒.๖๕ เมตร จบได้พุทธรูปราชยัดนามว่า พระใหญ่พระพุทธพิมพ์ ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น